|
|
LT EN DE PL 
Pielgrzymki w chrześcijaństwieTradycja pielgrzymek na LitwieJan Paweł II i Litwa



Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami!
Dalės Šmerauskaitės fotografija

Kościół i klasztor

Kościół Najświętszej Maryi Panny w Cytowianach jest trzynawowy, bazylikalny, z wyjątkowo dużym prezbiterium o wysokości i szerokości nawy głównej, zakończone trójścienną absydą. Architektura kościoła zdradza elementy gotyku, manieryzmu i baroku. Obecnie w świątyni jest dziewięć ołtarzy, wszystkie wykończone w stylu późnego baroku i rokoka.

Ołtarz główny składa się z mensy i dekoracyjnego tabernakulum w kształcie kapliczki oraz dwukondygnacyjnego retabułu. Na pierwszym jego poziomie zawieszony jest łaskami słynący obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Po obu jego stronach, między pilastrami a kolumnami umieszczone są rzeźby: po lewej – św. Bernard ze Sieny i św. Dominik, po prawej – św. Franciszek z Asyżu i św. Jan Kapistran. Franciszek, Bernard i Jan Kapistran są wybitnymi postaciami zakonu franciszkańskiego: pierwszy go założył, drugi – zreformował, zaś trzeci przeszczepił duchowość bernardyńską na grunt polsko-litewskiej Rzeczypospolitej. Treściowo postać św. Dominika łączy się z wymową osoby św. Franciszka. Zestawienie tych dwóch świętych podkreśla duchowe pokrewieństwo dwóch zakonów żebraczych: franciszkanów i dominikanów. O tej wspólnocie mówią zapisy w starych franciszkańskich kronikach, wśród których można znaleźć opowiadania o spotkaniu dwóch założycieli nowych zakonów i o ich podobnej misji w świecie. Na drugiej kondygnacji znajduje się krzyż z wyrzeźbioną postacią Ukrzyżowanego. Ponad nim przedstawione są rzeźbione figury Boga Ojca i Ducha św. w kształcie gołębicy.

Budynek klasztoru jest wspaniałym przykładem architektury późnorenesansowej na Litwie. Składa się z trzech korpusów i ma kształt podkowy, której końce stykają się z południową ścianą kościoła. Powstaje w ten sposób niewielki zamknięty dziedziniec – wirydarz. Na poziomie parteru, wzdłuż południowej ściany kościoła murowana galeria z przeszkloną arkadą łączy przeciwległe końce budynku klasztoru, wirydarz, prezbiterium i zakrystię. W budynku klasztornym zachował się pierwotny schemat jednostronnych korytarzy: duże okna jasnego korytarza wychodzą na wirydarz.

aukštyn