|
|
LT EN DE PL 
Krikščionių piligrimystėPiligrimystė Lietuvoje
Į pirmą puslapį
Jonas Paulius II ir Lietuva
Jono Pauliaus II piligrimų kelias
Nie bójcie się, przyjaciele, otworzyć drzwi Chrystusowi! On zna serce człowieka...
Jan Paweł II, Litwa

PAPIEŻ – WIELKI PIELGRZYM

Jan Paweł II słusznie nazywany jest wielkim pielgrzymem. Jako arcypasterz Kościoła nawiedził on w okresie swojego pontyfikatu 129 krajów, odbył 149 podróży duszpasterskich po Włoszech i 301 razy odwiedzał parafie w diecezji rzymskiej. Podczas swoich podróży zagranicznych papież przemierzył 1,2 mln kilometrów. Trudno oszacować ile ludzi bezpośrednio widziało i słyszało Ojca świętego w tym czasie. Na mszy, gdzie najliczniej zgromadzili się wierni – w Manili, w 1995 r. zebrało się ich 4 mln, zaś podczas podróży do Polski w ciągu tygodnia mógł się spotkać nawet z 10 mln swoich rodaków. Poza Włochami i Watykanem papież spędził prawie 600 dni, czyli 6 % czasu swojego pontyfikatu. Każde jego słowo, każdy ruch śledziły liczne zastępy dziennikarzy.

Doniosłe znaczenie historyczne miały polityczne i społeczne skutki jego pielgrzymki do Polski w 1979 r. Miliony ludzi pragnęły usłyszeć papieża modląc się „odnowienie” dla swego kraju. Dla Polaków spotkanie z rodakiem na stolicy Piotrowej było doświadczeniem wstrząsającym i wyzwalającym ogromną siłę. Po kilku miesiącach od tej pielgrzymki narodził się masowy ruch „Solidarności”, mający duchowe oparcie w Watykanie. Po długoletnich, pokojowych zmaganiach to „Solidarność” w końcu odebrała komunistom władzę w Polsce, co zapoczątkowało koniec totalitaryzmu w Europie Środkowej i Wschodniej. Podobne „trzęsienie ziemi” wywołały późniejsze pielgrzymki papieskie do Chile, Paragwaju, na Haiti, Filipiny i do Nikaragui. W tych krajach rządy długoletnich dyktatur po wizycie Jana Pawła II ulegały dramatycznemu skróceniu, gdyż Jego słowa często dodawały odwagi twórcom ruchów na rzecz wolności i praw człowieka, zaś masowe spotkania z udziałem papieża stawały się przełomowymi dla społeczeństw doświadczeniami.

Jednak głównym celem papieskich podróży nie było wywołanie zmian politycznych, ale umocnienie miejscowych Kościołów. Wielkie zainteresowanie mass mediów papieżem powodowało, że te Kościoły lokalne także trafiały w centrum ich uwagi. W czasie swoich pielgrzymek papież spotykał się z przedstawicielami innych wyznań chrześcijańskich i innych religii. To właśnie ze względu na te spotkanie żydzi i muzułmanie zaczęli postrzegać papiestwo i katolicyzm w bardziej pozytywnym świetle.

aukštyn